batiken
batiken (Deutsch)
    
    Verb
    
| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | batike | ||
| du | batikst | |||
| er, sie, es | batikt | |||
| Präteritum | ich | batikte | ||
| Konjunktiv II | ich | batikte | ||
| Imperativ | Singular | batik! batike! | ||
| Plural | batikt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| gebatikt | haben | |||
| Alle weiteren Formen: Flexion:batiken | ||||
Worttrennung:
- ba·ti·ken, Präteritum: ba·tik·te, Partizip II: ge·ba·tikt
Aussprache:
- IPA: [ˈbaːtɪkn̩]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv Batik[1]
Beispiele:
- [1] Gestern batikte er ein T-Shirt.
- [1] Auf dem Markt verkaufen sie gebatikte Tücher.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.