bibliotekoznawca
bibliotekoznawca (Polnisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | bibliotekoznawca | bibliotekoznawcy |
| Genitiv | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawców |
| Dativ | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawcom |
| Akkusativ | bibliotekoznawcę | bibliotekoznawców |
| Instrumental | bibliotekoznawcą | bibliotekoznawcami |
| Lokativ | bibliotekoznawcy | bibliotekoznawcach |
| Vokativ | bibliotekoznawco | bibliotekoznawcy |
Worttrennung:
- bi·blio·te·ko·znaw·ca, Plural: bi·blio·te·ko·znaw·cy
Aussprache:
- IPA: [bʲiblʲɔtɛkɔˈznaft͡sa], Plural: [bʲiblʲɔtɛkɔˈznaft͡sɨ]
- Hörbeispiele: bibliotekoznawca (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Wissenschaft: Bibliothekswissenschaftler
Oberbegriffe:
- [1] bibliolog
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Wissenschaft: Bibliothekswissenschaftler
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „bibliotekoznawca“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „bibliotekoznawca“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „bibliotekoznawca“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „bibliotekoznawca“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.