doʻst
doʻst (Usbekisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | doʻst | doʻstlar |
Genitiv | doʻstning | doʻstlarning |
Dativ | doʻstga | doʻstlarga |
Akkusativ | doʻstni | doʻstlarni |
Lokativ | doʻstda | doʻstlarda |
Ablativ | doʻstdan | doʻstlardan |
Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
1. Person Singular | doʻstim | doʻstlarim |
2. Person Singular | doʻsting | doʻstlaring |
3. Person Singular | doʻsti | doʻstlari |
1. Person Plural | doʻstimiz | doʻstlarimiz |
2. Person Plural | doʻstingiz | doʻstlaringiz |
3. Person Plural | doʻsti | doʻstlari |
Worttrennung:
- doʻst
Aussprache:
- IPA: [dost]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] sehr nahestehender Mensch, für den man freundschaftliche und kameradschaftliche Gefühle entwickelt hat; Freund
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] doʻstlashmoq, doʻstlik, doʻstona, doʻstparvar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.