eklemeli dil

eklemeli dil (Türkisch)

Substantiv

Kasus Singular Plural
Nominativ eklemeli dileklemeli diller
Akkusativ eklemeli dilieklemeli dilleri
Dativ eklemeli dileeklemeli dillere
Lokativ eklemeli dildeeklemeli dillerde
Ablativ eklemeli dildeneklemeli dillerden
Genitiv eklemeli dilineklemeli dillerin
Alle weiteren Formen: Flexion:eklemeli dil

Worttrennung:

ek·le·me·li dil

Aussprache:

IPA: [eclemeˈli dil]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Linguistik: agglutinierende Sprache

Herkunft:

aus dem türkischen: eklemeli dil

Oberbegriffe:

[1] dil, lisan

Unterbegriffe:

[1] Algonkin–Yurok dilleri, Altay dilleri (Japonca, Korece), Atabask dilleri, Bantu dilleri, Berber dilleri, Dravid dilleri, Eskimo-Aleut dilleri, Güney Kafkas dilleri, İgboid dilleri, Keçuva dilleri, Moğol dilleri, Maskoke dilleri, Tibet-Birman dilleri, Tunguz dilleri, Türk dilleri, Ural dillerinin çoğu, Vasko dilleri
[1] Baskça, Çeçence, Çerkesçe, Elamice, Farsça, Gutça, Gürcüce, Hattice, Hurrice, Karaayakça, Kassitçe, Lazca, Lullubice, Moğolca, Sümerce, Urartuca

Beispiele:

[1] Türkçe eklemeli [bir] dildir.
Türkisch ist [eine] agglutinierende Sprache.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] eklemeli dilce, eklemeli dilcik, eklemeli dilken, eklemeli dille, eklemeli dilli, eklemeli dilse, eklemeli dilsiz

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Türkischer Wikipedia-Artikel „eklemeli dil
[1] DasSözlük.com, Wörterbuch Türkisch-Deutsch „eklemeli dil
[1] PONS Türkisch-Deutsch, Stichwort: „eklemeli dil
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.