ekmek
ekmek (Türkisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | ekmek | ekmekler |
Akkusativ | ekmeği | ekmekleri |
Dativ | ekmeğe | ekmeklere |
Lokativ | ekmekte | ekmeklerde |
Ablativ | ekmekten | ekmeklerden |
Genitiv | ekmeğin | ekmeklerin |
Alle weiteren Formen: Flexion:ekmek |
Worttrennung:
- ek·mek, Plural: ek·mek·ler
Aussprache:
- IPA: [ecmɛc]
Bedeutungen:
- [1] Brot
Oberbegriffe:
- [1] yiyecek, besin
- [?] hamur iși
Beispiele:
- [1] Ekmek her yerde satılıyor.
- Brot wird überall verkauft.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.