feallan
feallan (Altenglisch)
Verb
| Präsens | Präteritum | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | fealle | fēoll |
| 2. Person Singular | fielst | fēolle |
| 3. Person Singular | fielþ | fēoll |
| Plural | feallaþ | fēollon |
| Konjunktiv Singular | fealle | fēolle |
| Konjunktiv Plural | feallen | fēollen |
| Imperativ Singular | feall | — |
| Imperativ Plural | feallaþ | — |
| Partizip | feallende | gefeallen |
Worttrennung:
- feal·lan
Aussprache:
- IPA: [ˈfæɑ̯lːɑn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] sich unkontrolliert von oben nach unten bewegen; fallen
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] befeallan, gefeallan, oferfeallan, tōfeallan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.