fraudatio
fraudatio (Latein)
    
    Substantiv, f
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | fraudātio | fraudātiōnēs | 
| Genitiv | fraudātiōnis | fraudātiōnum | 
| Dativ | fraudātiōnī | fraudātiōnibus | 
| Akkusativ | fraudātiōnem | fraudātiōnēs | 
| Vokativ | fraudātio | fraudātiōnēs | 
| Ablativ | fraudātiōne | fraudātiōnibus | 
Worttrennung:
- frau·dā·ti·o, Genitiv: frau·dā·ti·ō·nis
Bedeutungen:
- [1] Betrügerei, Übervorteilung
Herkunft:
- Substantivierung des Verbs fraudare → la
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
| 
 | 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „fraudatio“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „fraudatio“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.