grządka

grządka (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	grządka	grządki
Genitiv	grządki	grządek
Dativ	grządce	grządkom
Akkusativ	grządkę	grządki
Instrumental	grządką	grządkami
Lokativ	grządce	grządkach
Vokativ	grządko	grządki

Worttrennung:

grząd·ka, Plural: grząd·ki

Aussprache:

IPA: [ˈɡʒɔntka]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Landwirtschaft, Gartenbau: Beet, Rabatte

[2] kleine Stange, auf der Vögel sitzen können

Herkunft:

Diminutiv zu dem Substantiv grzęda ^→ pl[1]

Beispiele:

[1] „Widać że okolica obfita we zboże, / I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów / Świecą gęsto jak gwiazdy; widać z liczby pługów / Orzących wcześnie łany ogromne ugoru / Czarnoziemne, zapewne należne do dworu, / Uprawne dobrze nakształt ogrodowych grządek: / Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.“[2]

[2]

Übersetzungen

Deutsch: [1] Beet n, Rabatte f; [2] Stange f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „grządka“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „grządka“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „grządka“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „grządka“

Quellen:

Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „grządka“
Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „grządka“

[2] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.