ilon
ilon (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | ilon | ilonlar |
| Genitiv | ilonning | ilonlarning |
| Dativ | ilonga | ilonlarga |
| Akkusativ | ilonni | ilonlarni |
| Lokativ | ilonda | ilonlarda |
| Ablativ | ilondan | ilonlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | ilonim | ilonlarim |
| 2. Person Singular | iloning | ilonlaring |
| 3. Person Singular | iloni | ilonlari |
| 1. Person Plural | ilonimiz | ilonlarimiz |
| 2. Person Plural | iloningiz | ilonlaringiz |
| 3. Person Plural | iloni | ilonlari |
Worttrennung:
- i·lon
Aussprache:
- IPA: [iˈlɒn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] fußloses Kriechtier; Schlange
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.