irruptio
irruptio (Latein)
    
    Substantiv, f
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | irruptiō | irruptiōnēs | 
| Genitiv | irruptiōnis | irruptiōnum | 
| Dativ | irruptiōnī | irruptiōnibus | 
| Akkusativ | irruptiōnem | irruptiōnēs | 
| Vokativ | irruptiō | irruptiōnēs | 
| Ablativ | irruptiōne | irruptiōnibus | 
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „irruptio“ (Zeno.org)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.