ism
ism (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | ism | ismlar |
| Genitiv | ismning | ismlarning |
| Dativ | ismga | ismlarga |
| Akkusativ | ismni | ismlarni |
| Lokativ | ismda | ismlarda |
| Ablativ | ismdan | ismlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | ismim | ismlarim |
| 2. Person Singular | isming | ismlaring |
| 3. Person Singular | ismi | ismlari |
| 1. Person Plural | ismimiz | ismlarimiz |
| 2. Person Plural | ismingiz | ismlaringiz |
| 3. Person Plural | ismi | ismlari |
Worttrennung:
- ism
Aussprache:
- IPA: [ism]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Bezeichnung, insbesondere einer Person; Name
Herkunft:
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Ismingiz nima?
- Wie ist Ihr Name?
Wortbildungen:
- [1] ismdosh, ismlamoq, ismli, ismlik, ismsiz
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 2, Seite 175.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.