język urzędowy
język urzędowy (Polnisch)
Substantiv, m, Wortverbindung
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | język urzędowy | języki urzędowe |
Genitiv | języka urzędowego | języków urzędowych |
Dativ | językowi urzędowemu | językom urzędowym |
Akkusativ | język urzędowy | języki urzędowe |
Instrumental | językiem urzędowym | językami urzędowymi |
Lokativ | języku urzędowym | językach urzędowych |
Vokativ | języku urzędowy | języki urzędowe |
Worttrennung:
- ję·zyk u·rzę·do·wy, kein Plural ję·zy·ki u·rzę·do·we
Aussprache:
- IPA: [ˈjɛw̃zɨk uʒɛnˈdɔvɨ], Plural: [jɛw̃ˈzɨci uʒɛnˈdɔvɛ]
- Hörbeispiele: język urzędowy (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Sprachwissenschaft: Amtssprache
Herkunft:
- Wortverbindung aus dem Substantiv język → pl „die Sprache“ und dem Adjektiv urzęndowy → pl „Amts-“ in KNG-Kongruenz
Oberbegriffe:
- [1] język
Beispiele:
- [1] Język polski jest językiem urzędowym Polski.
- Polnisch ist die Amtssprache Polens.
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
Für [1] siehe Übersetzungen zu Amtssprache1 f |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „język urzędowy“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „język+urzędowy“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „język+urzędowy“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.