juma
juma (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | juma | jumalar |
| Genitiv | jumaning | jumalarning |
| Dativ | jumaga | jumalarga |
| Akkusativ | jumani | jumalarni |
| Lokativ | jumada | jumalarda |
| Ablativ | jumadan | jumalardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | jumam | jumalarim |
| 2. Person Singular | jumang | jumalaring |
| 3. Person Singular | jumasi | jumalari |
| 1. Person Plural | jumamiz | jumalarimiz |
| 2. Person Plural | jumangiz | jumalaringiz |
| 3. Person Plural | jumasi | jumalari |
Worttrennung:
- ju·ma
Aussprache:
- IPA: [d͡ʒuˈma]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] fünfter Tag der Woche; Freitag
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] jumalik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.