juma
juma (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | juma | jumalar | 
| Genitiv | jumaning | jumalarning | 
| Dativ | jumaga | jumalarga | 
| Akkusativ | jumani | jumalarni | 
| Lokativ | jumada | jumalarda | 
| Ablativ | jumadan | jumalardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | jumam | jumalarim | 
| 2. Person Singular | jumang | jumalaring | 
| 3. Person Singular | jumasi | jumalari | 
| 1. Person Plural | jumamiz | jumalarimiz | 
| 2. Person Plural | jumangiz | jumalaringiz | 
| 3. Person Plural | jumasi | jumalari | 
Worttrennung:
- ju·ma
Aussprache:
- IPA: [d͡ʒuˈma]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] fünfter Tag der Woche; Freitag
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] jumalik
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.