kibutz
kibutz (Türkisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | kibutz | kibutzlar |
| Akkusativ | kibutzu | kibutzları |
| Dativ | kibutza | kibutzlara |
| Lokativ | kibutzda | kibutzlarda |
| Ablativ | kibutzdan | kibutzlardan |
| Genitiv | kibutzun | kibutzların |
| weitere Deklinationen: kibutz (Deklination) | ||
Worttrennung:
- ki·butz, Plural: ki·butz·lar
Aussprache:
- IPA: [ˈkibutz], Plural: [ˈkibutzˈlaɾ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Kibbuz
Beispiele:
- [1] „Kibutz, ilke olarak çocukların yetiştirilmesini ve eğitilmesini ortaklaşa yapar. Kibutz çocuklarının çoğu, eğitilmiş bakıcıların nezaretinde çocuk yuvalarında yaşarlar.“[1]
- [Der] Kibbuz erzieht prinzipiell die Kinder gemeinschaftlich. Die meisten Kibbuzkinder leben unter der Aufsicht ausgebildeter Erziehern in Kindergärten.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.