koʻz
koʻz (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | koʻz | koʻzlar |
| Genitiv | koʻzning | koʻzlarning |
| Dativ | koʻzga | koʻzlarga |
| Akkusativ | koʻzni | koʻzlarni |
| Lokativ | koʻzda | koʻzlarda |
| Ablativ | koʻzdan | koʻzlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | koʻzim | koʻzlarim |
| 2. Person Singular | koʻzing | koʻzlaring |
| 3. Person Singular | koʻzi | koʻzlari |
| 1. Person Plural | koʻzimiz | koʻzlarimiz |
| 2. Person Plural | koʻzingiz | koʻzlaringiz |
| 3. Person Plural | koʻzi | koʻzlari |
Worttrennung:
- koʻz
Aussprache:
- IPA: [koz]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Sinnesorgan zum Sehen; Auge
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] koʻzlamoq, koʻzli, koʻzoynak, koʻzsiz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.