koer
koer (Estnisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | koer | koerad |
Genitiv | koera | koerte koerade |
Partitiv | koera | koeri koerasid |
Illativ | koera koerasse | koeradesse koertesse |
Inessiv | koeras | koerades koertes |
Elativ | koerast | koeradest koertest |
Allativ | koerale | koeradele koertele |
Adessiv | koeral | koeradel koertel |
Ablativ | koeralt | koeradelt koertelt |
Translativ | koeraks | koeradeks koerteks |
Terminativ | koerani | koeradeni koerteni |
Essiv | koerana | koeradena koertena |
Abessiv | koerata | koeradeta koerteta |
Komitativ | koeraga | koeradega koertega |
Worttrennung:
- koer, Plural: koe·rad
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Hund
Herkunft:
- [1]
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- koeraelu, koerakett
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.