kronikarz

kronikarz (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ kronikarz kronikarze
Genitiv kronikarza kronikarzy
Dativ kronikarzowi kronikarzom
Akkusativ kronikarza kronikary
Instrumental kronikarzem kronikarzami
Lokativ kronikarzu kronikarzach
Vokativ kronikarzu kronikarze

Worttrennung:

kro·ni·karz, Plural: kro·ni·ka·rze

Aussprache:

IPA: [krɔˈɲikaʃ]
Hörbeispiele:  kronikarz (Info)

Bedeutungen:

[1] Geschichte: Verfasser einer Chronik; Chronist
[2] meist Journalismus: Person, die ein Geschehen verfolgt und darüber berichtet; Chronist

Weibliche Wortformen:

[2] kronikarka

Sinnverwandte Wörter:

[1] chronograf, dziejopis, dziejopisarz

Beispiele:

[1] „Współcześni kronikarze wspominają, iż z wiosny szarańcza w niesłychanej ilości wyroiła się z Dzikich pól i zniszczyła zasiewy i trawy, co było przepowiednią napadów tatarskich.“[1]
[2]

Wortbildungen:

[1] kronikarski, kronikarstwo

Übersetzungen
 [1] Geschichte: Verfasser einer Chronik; Chronist
 [2] 
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „kronikarz“
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kronikarz“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kronikarz“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „kronikarz“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „kronikarz“

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.