kunne
kunne (Hausa)
Substantiv, m
| Singular
|
Plural 1 | Plural 2 | Plural 3 |
|---|---|---|---|
| kunne
|
kunnuwa | [[]] | [[]] |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
|---|---|---|
| kunnen | kunnuwan | |
| ni | kunnena | kunnuwana |
| kai | kunnenka | kunnuwanka |
| ke | kunnenki | kunnuwanki |
| shi | kunnensa | kunnuwansa |
| ita | kunnenta | kunnuwanta |
| mu | kunnenmu | kunnuwanmu |
| ku | kunnenku | kunnuwanku |
| su | kunnensu | kunnuwansu |
Worttrennung:
- kun·ne
Aussprache:
- IPA: [kûnnéː]
- Hörbeispiele: kunne (Info)
Bedeutungen:
- [1] Sinnesorgan zur Wahrnehmung von akustischen Signalen; Ohr
Beispiele:
- [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.