kuz
kuz (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | kuz | kuzlar |
| Genitiv | kuzning | kuzlarning |
| Dativ | kuzga | kuzlarga |
| Akkusativ | kuzni | kuzlarni |
| Lokativ | kuzda | kuzlarda |
| Ablativ | kuzdan | kuzlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | kuzim | kuzlarim |
| 2. Person Singular | kuzing | kuzlaring |
| 3. Person Singular | kuzi | kuzlari |
| 1. Person Plural | kuzimiz | kuzlarimiz |
| 2. Person Plural | kuzingiz | kuzlaringiz |
| 3. Person Plural | kuzi | kuzlari |
Worttrennung:
- kuz
Aussprache:
- IPA: [kuz]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Jahreszeit, die zwischen Sommer und Winter liegt; Herbst
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] kuzgi, kuzlik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.