ministru
ministru (Rumänisch)
    
    Substantiv, m
    
| m | Artikel | Singular | Plural | 
| Nominativ- Akkusativ | ohne | ministru | miniștri | 
| mit | ministrul | miniștrii | |
| Genitiv- Dativ | ohne | ministru | miniștri | 
| mit | ministrului | miniștrilor | |
| Vokativ | — | ministrule | miniștrilor | 
Worttrennung:
- mi·nis·tru
Aussprache:
- IPA: [miˈnistru]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Minister
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] ministreasă
ministru (Tetum)
    
    Substantiv
    
Worttrennung:
- mi·nis·tru
Aussprache:
- IPA: [miˈnistɾu]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Leiter eines Ministeriums; Minister
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
ministru (Tschechisch)
    
    Deklinierte Form
    
Worttrennung:
- mi·ni·s·tru
Aussprache:
- IPA: [ˈmɪnɪstrʊ]
- Hörbeispiele: —
Grammatische Merkmale:
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.