munuainen
munuainen (Finnisch)
Substantiv
Singular | Plural
| |
---|---|---|
Nominativ | munuainen | munuaiset
|
Genitiv | munuaisen | munuaisien
|
Partitiv | munuaista | munuaisia
|
Akkusativ | munuainen/munuaisen | munuaiset
|
Inessiv | munuaisessa | munuaisissa
|
Elativ | munuaisesta | munuaisista
|
Illativ | munuaiseen | munuaisiin
|
Adessiv | munuaisella | munuaisilla
|
Ablativ | munuaiselta | munuaisilta
|
Allativ | munuaiselle | munuaisille
|
Essiv | munuaisena | munuaisina
|
Translativ | munuaiseksi | munuaisiksi
|
Abessiv | munuaisetta | munuaisitta
|
Instruktiv | munuaisen | munuaisin
|
Komitativ | — | munuaisineni- + Possessivsuffix
|
Worttrennung:
- , Plural:
Aussprache:
- IPA: [ˈmunuɑjnen]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Niere
Herkunft:
- Von finnisch muna "Ei".
Beispiele:
- [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.