naučit se
naučit se (Tschechisch)
Verb, perfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| — | naučit se | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | naučím se |
| 2. Person Sg. | naučíš se | |
| 3. Person Sg. | naučí se | |
| 1. Person Pl. | naučíme se | |
| 2. Person Pl. | naučíte se | |
| 3. Person Pl. | naučí se | |
| Präteritum | m | naučil se |
| f | naučila se | |
| Partizip Perfekt | naučil se | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | nauč se | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:naučit se | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
- siehe auch: naučit
Worttrennung:
- na·učit se
Aussprache:
- IPA: [ˈnaʔʊt͡ʃɪt͡sɛ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] reflexiv, mit Dativ: sich Kenntnisse, Fähigkeiten (durch Üben) aneignen; lernen, erlernen
Synonyme:
- [1] osvojit si, nastudovat
Beispiele:
- [1] Německy jsem se naučila od kamaráda.
- Deutsch habe ich von einem Freund gelernt.
Sprichwörter:
- [1] čemu se v mládí naučíš, ve stáří jako když najdeš — jung gewohnt, alt getan
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „naučit se“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „naučiti“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „naučiti“
Ähnliche Wörter (Tschechisch):
- ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: náušnice
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.