ovare
ōvāre (Latein)
    
    Verb
    
| Zeitform | Person | Wortform | 
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | ōvō | 
| 2. Person Singular | ōvās | |
| 3. Person Singular | ōvat | |
| 1. Person Plural | ōvāmus | |
| 2. Person Plural | ōvātis | |
| 3. Person Plural | ōvant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | ōvāvī | 
| Imperfekt | 1. Person Singular | ōvābam | 
| Futur | 1. Person Singular | ōvābō | 
| PPP | ōvātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | ōvem | 
| Imperativ | Singular | ōvā | 
| Plural | ōvāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:ovare | ||
Worttrennung:
- ō·vā·re
Bedeutungen:
- [1] von Personen; mit Ablativ („über“): (aus Freude) frohlocken, jubeln
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] victoriā ovare – über den Sieg jubeln
Wortbildungen:
Übersetzungen
    
| 
 | 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „ovo“ (Zeno.org)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.