oyoq
oyoq (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | oyoq | oyoqlar |
| Genitiv | oyoqning | oyoqlarning |
| Dativ | oyoqqa | oyoqlarga |
| Akkusativ | oyoqni | oyoqlarni |
| Lokativ | oyoqda | oyoqlarda |
| Ablativ | oyoqdan | oyoqlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | oyogʻim | oyoqlarim |
| 2. Person Singular | oyogʻing | oyoqlaring |
| 3. Person Singular | oyogʻi | oyoqlari |
| 1. Person Plural | oyogʻimiz | oyoqlarimiz |
| 2. Person Plural | oyogʻingiz | oyoqlaringiz |
| 3. Person Plural | oyogʻi | oyoqlari |
Worttrennung:
- o·yoq
Aussprache:
- IPA: [ɒˈjɒq]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Extremität zum Laufen und Stehen; Fuß, Bein
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] oyoqlamoq, oyoqli, oyoqsiz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.