pragnąć

pragnąć (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv perfektiv
pragnąć zapragnąć
Zeitform Person Wortform
Präsens ja pragnę
ty pragniesz
on, ona, ono pragnie
Imperativ Singular pragnij
Präteritum on pragnął
ona pragnęła
oni pragnęli
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
pragnąc pragnący pragniony
Alle weiteren Formen: Flexion:pragnąć

Worttrennung:

prag·nąć

Aussprache:

IPA: [ˈpraɡnɔɲt͡ɕ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] veraltet, intransitiv: Durst empfinden; dürsten
[2] transitiv: einen starken Wunsch nach etwas haben; wollen, wünschen
[3] transitiv: ein herftiges Verlangen nach jemandem haben; begehren, ersehnen

Sinnverwandte Wörter:

[2] chcieć, łaknąć, pożądać, żądać, życzyć
[3] pożądać

Beispiele:

[1]
[2] „Podróżny do folwarku nie biegł sług zapytać, / Odemknął, wbiegł do domu, pragnął go powitać, / Dawno domu niewidział; bo w dalekiém mieście / Kończył nauki, końca doczekał nareszcie.“[1]

Redewendungen:

[2] jak pragnę zdrowia
[2] pragnąć czegoś jak kania dżdżu

Wortbildungen:

pragnienie

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[2, 3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „pragnąć
[2, 3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „pragnąć
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „pragnąć
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „pragnąć

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9–10.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.