qoʻl
qoʻl (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | qoʻl | qoʻllar |
| Genitiv | qoʻlning | qoʻllarning |
| Dativ | qoʻlga | qoʻllarga |
| Akkusativ | qoʻlni | qoʻllarni |
| Lokativ | qoʻlda | qoʻllarda |
| Ablativ | qoʻldan | qoʻllardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | qoʻlim | qoʻllarim |
| 2. Person Singular | qoʻling | qoʻllaring |
| 3. Person Singular | qoʻli | qoʻllari |
| 1. Person Plural | qoʻlimiz | qoʻllarimiz |
| 2. Person Plural | qoʻlingiz | qoʻllaringiz |
| 3. Person Plural | qoʻli | qoʻllari |
Worttrennung:
- qoʻl
Aussprache:
- IPA: [qol]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] menschliche Vordergliedmaße; Hand, Arm
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] qoʻlbola, qoʻlhunar, qoʻlli, qoʻlqop, qoʻlsiz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.