qoʻl
qoʻl (Usbekisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | qoʻl | qoʻllar |
Genitiv | qoʻlning | qoʻllarning |
Dativ | qoʻlga | qoʻllarga |
Akkusativ | qoʻlni | qoʻllarni |
Lokativ | qoʻlda | qoʻllarda |
Ablativ | qoʻldan | qoʻllardan |
Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
1. Person Singular | qoʻlim | qoʻllarim |
2. Person Singular | qoʻling | qoʻllaring |
3. Person Singular | qoʻli | qoʻllari |
1. Person Plural | qoʻlimiz | qoʻllarimiz |
2. Person Plural | qoʻlingiz | qoʻllaringiz |
3. Person Plural | qoʻli | qoʻllari |
Worttrennung:
- qoʻl
Aussprache:
- IPA: [qol]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] menschliche Vordergliedmaße; Hand, Arm
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] qoʻlbola, qoʻlhunar, qoʻlli, qoʻlqop, qoʻlsiz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.