rozłóg

rozłóg (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ rozłóg rozłogi
Genitiv rozłogu rozłogów
Dativ rozłogowi rozłogom
Akkusativ rozłóg rozłogi
Instrumental rozłogiem rozłogami
Lokativ rozłogu rozłogach
Vokativ rozłogu rozłogi

Nebenformen:

rozłoga

Worttrennung:

roz·łóg, Plural: roz·ło·gi

Aussprache:

IPA: [ˈrɔzwuk]
Hörbeispiele:  rozłóg (Info)

Bedeutungen:

[1] weites Gebiet, offenes Feld; Flur, Gefilde
[2] meist im Plural, Botanik: Ausläufer

Sinnverwandte Wörter:

[1] błonie, niwa, step

Oberbegriffe:

[1] obszar
[2] pęd

Beispiele:

[1] „Step rozmókł i zmienił się w wielką kałużę, słońce zaś w południe dogrzewało tak mocno, że — dziw nad dziwy! — w województwie bracławskiem i na Dzikich polach zielona ruń okryła stepy i rozłogi już w połowie grudnia.“[1]
[2]

Wortbildungen:

[2] rozłogowy

Übersetzungen
 [1] weites Gebiet, offenes Feld; Flur, Gefilde
 [2] meist im Plural, Botanik: Ausläufer
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „rozłóg“
[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „rozłogi“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „rozłóg“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „rozłóg“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „rozłóg“

Quellen:

  1. Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.