sittan
sittan (Altenglisch)
Verb
| Präsens | Präteritum | |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | sitte | sæt |
| 2. Person Singular | sittest | sǣte |
| 3. Person Singular | sitt | sæt |
| Plural | sittaþ | sǣton |
| Konjunktiv Singular | sitte | sǣte |
| Konjunktiv Plural | sitten | sǣten |
| Imperativ Singular | sitt | — |
| Imperativ Plural | sittaþ | — |
| Partizip | sittende | geseten |
Worttrennung:
- sit·tan
Aussprache:
- IPA: [ˈsit.tɑn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] sich mit dem Gesäß auf etwas niederlassen; sitzen
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] besittan, forsittan, gesittan, ofersittan, ymbsittan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.