spolupracovat
spolupracovat (Tschechisch)
    
    Verb, imperfektiv
    
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| spolupracovat | — | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | spolupracuji, spolupracuju | 
| 2. Person Sg. | spolupracuješ | |
| 3. Person Sg. | spolupracuje | |
| 1. Person Pl. | spolupracujeme | |
| 2. Person Pl. | spolupracujete | |
| 3. Person Pl. | spolupracují, spolupracujou | |
| Präteritum | m | spolupracoval | 
| f | spolupracovala | |
| Partizip Perfekt | spolupracoval | |
| Partizip Passiv | — | |
| Imperativ Singular | spolupracuj | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:spolupracovat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- spo·lu·pra·co·vat
Aussprache:
- IPA: [ˈspɔlʊprat͡sɔvat]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] sich an einer gemeinsamen Arbeit, an einem gemeinsamen Vorhaben beteiligen; mitarbeiten, zusammenarbeiten, kooperieren
Beispiele:
- [1] Právní zástupci velmi úzce spolupracovali s českými úřady.
- Die Rechtsvertreter arbeiteten sehr eng mit den tschechischen Behörden zusammen.
 
Wortfamilie:
Übersetzungen
    
 [1] 
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „spolupracovat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „spolupracovati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „spolupracovati“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „spolupracovat“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.