tiiger
tiiger (Estnisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | tiiger | tiigrid | 
| Genitiv | tiigri | tiigrite | 
| Partitiv | tiigrit | tiigreid | 
| Illativ | tiigrisse | tiigritesse tiigreisse | 
| Inessiv | tiigris | tiigrites tiigreis | 
| Elativ | tiigrist | tiigritest tiigreist | 
| Allativ | tiigrile | tiigritele tiigreile | 
| Adessiv | tiigril | tiigritel tiigreil | 
| Ablativ | tiigrilt | tiigritelt tiigreilt | 
| Translativ | tiigriks | tiigriteks tiigreiks | 
| Terminativ | tiigrini | tiigriteni tiigreini | 
| Essiv | tiigrina | tiigritena tiigreina | 
| Abessiv | tiigrita | tiigriteta | 
| Komitativ | tiigriga | tiigritega | 
Worttrennung:
- tii·ger, Plural: tiig·rid
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Tiger
Herkunft:
- [1]
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- tiigerhai, tiigerkass, tiigerpüüton, tiigrijaht, tiigrikarva, tiigrikutsikas, tiigrinahk, tiigripoeg, tiigrisilm
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.