tiiger
tiiger (Estnisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | tiiger | tiigrid |
| Genitiv | tiigri | tiigrite |
| Partitiv | tiigrit | tiigreid |
| Illativ | tiigrisse | tiigritesse tiigreisse |
| Inessiv | tiigris | tiigrites tiigreis |
| Elativ | tiigrist | tiigritest tiigreist |
| Allativ | tiigrile | tiigritele tiigreile |
| Adessiv | tiigril | tiigritel tiigreil |
| Ablativ | tiigrilt | tiigritelt tiigreilt |
| Translativ | tiigriks | tiigriteks tiigreiks |
| Terminativ | tiigrini | tiigriteni tiigreini |
| Essiv | tiigrina | tiigritena tiigreina |
| Abessiv | tiigrita | tiigriteta |
| Komitativ | tiigriga | tiigritega |
Worttrennung:
- tii·ger, Plural: tiig·rid
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Tiger
Herkunft:
- [1]
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- tiigerhai, tiigerkass, tiigerpüüton, tiigrijaht, tiigrikarva, tiigrikutsikas, tiigrinahk, tiigripoeg, tiigrisilm
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.