tovus
tovus (Usbekisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | tovus | tovuslar |
Genitiv | tovusning | tovuslarning |
Dativ | tovusga | tovuslarga |
Akkusativ | tovusni | tovuslarni |
Lokativ | tovusda | tovuslarda |
Ablativ | tovusdan | tovuslardan |
Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
1. Person Singular | tovusim | tovuslarim |
2. Person Singular | tovusing | tovuslaring |
3. Person Singular | tovusi | tovuslari |
1. Person Plural | tovusimiz | tovuslarimiz |
2. Person Plural | tovusingiz | tovuslaringiz |
3. Person Plural | tovusi | tovuslari |
Worttrennung:
- to·vus
Aussprache:
- IPA: [tɒˈvus]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Ziervogel mit auffälligem, dekorativem Schwanzgefieder; Pfau
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 2, Seite 445.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.