tribolus
tribolus (Latein)
Substantiv, m
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | tribolus | tribolī |
Genitiv | tribolī | tribolōrum |
Dativ | tribolō | tribolīs |
Akkusativ | tribolum | tribolōs |
Vokativ | tribole | tribolī |
Ablativ | tribolō | tribolīs |
Worttrennung:
- tri·bo·lus, Plural: tri·bo·li
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Burzeldorn
Beispiele:
- [1] „mox et frumentis labor additus, ut mala culmos
esset robigo segnisque horreret in arvis
carduus; intereunt segetes, subit aspera silva
lappaeque tribolique, interque nitentia culta
infelix lolium et steriles dominantur avenae.“[1] - [1] „Si tibi lanitium curae, primum aspera silva
lappaeque tribolique absint;“[2]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „tribulus“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „tribolus“ (Zeno.org)
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 523
Quellen:
- Publius Vergilius Maro, Georgica, 1, 150–154
- Publius Vergilius Maro, Georgica, 3, 384–385
Ähnliche Wörter:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.