työkalu
työkalu (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural
| |
|---|---|---|
| Nominativ | työkalu | työkalut
|
| Genitiv | työkalun | työkalujen
|
| Partitiv | työkalua | työkaluja
|
| Akkusativ | työkalun | työkalut
|
| Inessiv | työkalussa | työkaluissa
|
| Elativ | työkalusta | työkaluista
|
| Illativ | työkaluun | työkaluihin
|
| Adessiv | työkalulla | työkaluilla
|
| Ablativ | työkalulta | työkaluilta
|
| Allativ | työkalulle | työkaluille
|
| Essiv | työkaluna | työkaluina
|
| Translativ | työkaluksi | työkaluiksi
|
| Abessiv | työkalutta | työkaluitta
|
| Instruktiv | — | työkaluin
|
| Komitativ | — | työkaluineen- + Possessivsuffix
|
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: [ˈtyø̯kɑlu]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Werkzeug
Herkunft:
- työ „Arbeit“ und kalu „Gegenstand“
Beispiele:
- [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.