uczeń

uczeń (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ uczeń uczniowie
Genitiv ucznia uczniów
uczni
Dativ uczniowi uczniom
Akkusativ ucznia uczniów
uczni
Instrumental uczniem uczniami
Lokativ uczniu uczniach
Vokativ uczniu uczniowie

Worttrennung:

u·czeń, Plural: ucz·nio·wie

Aussprache:

IPA: [ˈut͡ʃɛɲ]
Hörbeispiele:  uczeń (Info)

Bedeutungen:

[1] Bildung: Person, die die Schule besucht; Schüler
[2] Bildung, Handwerk, Handel: Person, die einen Beruf erlernt; Lehrling, Auszubildender, Azubi
[3] übertragen: Person, die die Lehrmeinung oder Kinstrichtung seines Lehrers weiterverfolgt; Schüler, Jünger

Synonyme:

[1] sztubak, uczniak, veraltet: elew

Sinnverwandte Wörter:

[2] adept
[3] adept

Weibliche Wortformen:

[1, 2] uczennica

Unterbegriffe:

[1] abiturient, gimnazjalista, licealista, maturzysta
[2] terminator
[3] apostoł

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „uczeń
[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „uczeń
[1–3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „uczeń
[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „uczeń
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „uczeń
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.