vetare
vetāre (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | vetō |
| 2. Person Singular | vetās | |
| 3. Person Singular | vetat | |
| 1. Person Plural | vetāmus | |
| 2. Person Plural | vetātis | |
| 3. Person Plural | vetant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | vetuī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | vetābam |
| Futur | 1. Person Singular | vetābō |
| PPP | vetitus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | vetem |
| Imperativ | Singular | vetā |
| Plural | vetāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:vetare | ||
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] verbieten, nicht gestatten
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- vetitum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.