victualis
vīctuālis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | vīctuālis | vīctuāle | |
| Genitiv | vīctuālis | ||
| Dativ | vīctuālī | ||
| Akkusativ | vīctuālem | vīctuāle | |
| Ablativ | vīctuālī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | vīctuālēs | vīctuālia | |
| Genitiv | vīctuālium | ||
| Dativ | vīctuālibus | ||
| Akkusativ | vīctuālēs | vīctuālia | |
| Ablativ | vīctuālibus | ||
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] zum Lebensunterhalt gehörig, zum Leben gehörig
Herkunft:
- von dem lateinischen Substantiv victus (deutsch: der Unterhalt, der Lebensunterhalt)
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „victualis“ (Zeno.org)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.