vyvinout
vyvinout (Tschechisch)
Verb, perfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| vyvíjet | vyvinout | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | vyvinu |
| 2. Person Sg. | vyvineš | |
| 3. Person Sg. | vyvine | |
| 1. Person Pl. | vyvineme | |
| 2. Person Pl. | vyvinete | |
| 3. Person Pl. | vyvinou | |
| Präteritum | m | vyvinul |
| f | vyvinula | |
| Partizip Perfekt | vyvinul | |
| Partizip Passiv | vyvinut | |
| Imperativ Singular | vyviň | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:vyvinout | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- vy·vi·nout
Aussprache:
- IPA: [ˈvɪvɪnɔʊ̯t]
- Hörbeispiele: vyvinout (Info)
Bedeutungen:
- [1] etwas von seiner Umhüllung befreien; herauswickeln, entwinden
- [2] etwas entstehen lassen; entwickeln, entfalten
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Návštěvnice mi vyvinula ruku z dlaně.
- Die Besucherin entwand ihre Hand aus der meinen.
- [2] Zajíc polní dokáže vyvinout rychlost až 70 km/h.
- Der Feldhase kann eine Geschwindigkeit von bis zu 70 km/h entwickeln.
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortfamilie:
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „vyvinout“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „vyvinouti“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „vyvinouti“
- [*] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „vyvinout“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.