wędrowiec

wędrowiec (Polnisch) (Substantiv)

Substantiv, m, f
Singular Plural
Nominativ wędrowiec wędrowcy
Genitiv wędrowca wędrowców
Dativ wędrowcowi wędrowcom
Akkusativ wędrowca wędrowców
Instrumental wędrowiecem wędrowcami
Lokativ wędrowiecu wędrowcach
Vokativ wędrowcu wędrowcy

Worttrennung:

wę·dro·wiec, Plural: wę·drow·cy

Aussprache:

IPA: [venˈdroviets], Plural: [venˈdroftsɨ]
Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Wanderer; Wandersmann
[2] Wanderin

Beispiele:

[1] Pewnego upalnego dnia w samo południa nasłonecznioną drogą szło dwóch wędrowców.
Eines sehr heißen Tages waren punkt um zwölf auf einem sonnigen Weg zwei Wanderer unterwegs.

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1–2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „wędrowiec“
[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „wędrowiec“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „wędrowiec“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „wędrowiec“
[*] Aztekium. Abgerufen am 15. Juli 2017.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.