adnotacja

adnotacja (Polnisch)

Substantiv, f
Singular Plural
Nominativ adnotacja adnotacje
Genitiv adnotacji adnotacji
Dativ adnotacji adnotacjom
Akkusativ adnotację adnotacje
Instrumental adnotacją adnotacjami
Lokativ adnotacji adnotacjach
Vokativ adnotacjo adnotacje

Nebenformen:

veraltet: annotacja

Worttrennung:

ad·no·ta·cja, Plural: ad·no·ta·cje

Aussprache:

IPA: [adnɔˈtat͡sja], Plural: [adnɔˈtat͡sjɛ]
Hörbeispiele:  adnotacja (Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] eine kurze schriftliche Bemerkung, meist am Textrand; Annotation, Adnotation, Anmerkung, Vermerk

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen adnotatio → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] dopisek, notatka, przypisek, uwaga

Beispiele:

[1] „Później ów sekretarz odczytywał dyktando, a Olbromski czynił adnotacye i uwagi.“[2]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] adnotacja na marginesie, robić adnotacje do czegoś

Wortbildungen:

[1] adnotować

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adnotacja“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adnotacja“
[1] Bogusław Dunaj: Nowy słownik języka polskiego. 1. Auflage. Wilga, Warszawa 2005, ISBN 83-7375-343-5, Seite 2.
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 12.
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 15.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 7.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 58.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 9.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–K, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978, Seite 10.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adnotacja“
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 27.
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 9.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adnotacja“

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 12.
  2. Stefan Żeromski: Wierna rzeka. 6. Auflage. J. Mortkowicza, Warszawa 1937 (Wikisource), Seite 105.

Ähnliche Wörter:

adoracja
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.