adwokatować

adwokatować (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
adwokatować		—
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	adwokatuję
	ty	adwokatujesz
	on, ona, ono	adwokatuje
Imperativ	Singular	adwokatuj
Präteritum	on	adwokatował
	ona	adwokatowała
	oni	adwokatowali
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
adwokatując	adwokatujący	—
Alle weiteren Formen: Flexion:adwokatować

Worttrennung:

ad·wo·ka·to·wać

Aussprache:

IPA: [advɔkaˈtɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

intransitiv, auch mit Dativ:

[1] umgangssprachlich, Recht: als Anwalt tätig sein, verteidigen

[2] übertragen: verteidigen, schützen

Synonyme:

[1] bronić

[2] bronić, wstawiać się za kimś

Gegenwörter:

[1, 2] oskarżać

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] adwokatować oskarżonemu o coś

[2] adwokatować w czyjejś obronie, adwokatować za czyimś prawem

Übersetzungen

Deutsch: [1] verteidigen, [2] verteidigen, schützen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adwokatować“

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 18.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 72.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 11.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adwokatować“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „adwokatować“

[2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 10.

[2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 7.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adwokatować“

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.