akompaniować

Worttrennung:

a·kom·pa·nio·wać

Aussprache:

IPA: [akɔmpaˈɲɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele:  akompaniować ^(Info)

Bedeutungen:

[1] intransitiv, mit Dativ, Musik: akkompagnieren, begleiten

[2] veraltet, intransitiv, mit Dativ, übertragen: die gleiche Handlung ausführen; begleiten

Herkunft:

seit dem 19. Jahrhundert[1] bezeugte Entlehnung aus dem italienischen accompagnare ^→ it[2]

Sinnverwandte Wörter:

[1] przygrywać, wtórować

[2] towarzyszyć

Beispiele:

[1] „Nie wiem, czy to wypada, ażeby akompanjowała mu jakaś tam wędrowna artystka… “[3]

Ich weiß nicht, ob es sich gehört, dass ihm irgendeine herumwandernde Künstlerin akkompagniert…

[2] „[…] i postanawiam odtąd nigdy nie akompanjować na spacerach antypodom, którym się nie podoba Ogród Saski.“[4]

und ich beschließe, von hieran nie wieder Antipoden bei Spaziergängen zu begleiten, denen der Sächsische Garten nicht gefällt.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] akompaniować chórowi

Wortbildungen:

[1] zaakompaniować

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akompaniować“

[*] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akompaniować“

[1] Maria Borejszo: Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2007, ISBN 978-83-232176-5-7, ISSN 0554-8179, Seite 100.

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 35.

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 29.

[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 13.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 154.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 21.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akompaniować“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akompaniować“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „akompanjować“ Seite 18.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „akompanjować“ Seite 11.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akompaniować“

Quellen: