aksjoma

aksjoma (Polnisch)

Substantiv, n
Singular 1 Singular 2 Plural 1 Plural 2
Nominativ aksjoma aksjoma aksjoma aksjomaty
Genitiv aksjoma aksjomatu aksjoma aksjomatów
Dativ aksjoma aksjomatowi aksjoma aksjomatom
Akkusativ aksjoma aksjoma aksjoma aksjomaty
Instrumental aksjoma aksjomatem aksjoma aksjomatami
Lokativ aksjoma aksjomacie aksjoma aksjomatach
Vokativ aksjoma aksjomacie aksjoma aksjomaty

Anmerkung zur Flexion:

Das Substantiv aksjoma wird überwiegend als ein indeklinables Neutrum (Singular 1 und Plural 1)[1][2] geführt, jedoch wird in einigen älteren Wörterbüchern eine Flexion angegeben (Singular 2 und Plural 2)[3][4].

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

archaisch: axyoma

Nebenformen:

aksjomat

Worttrennung:

ak·sjo·ma, Plural 1: ak·sjo·ma, Plural 2: ak·sjo·ma·ty

Aussprache:

IPA: [akˈsjɔma]
Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Mathematik, Logik: Axiom
[2] veraltet: als selbstverständlich angesehene Ansicht, Schlussfolgerung; Axiom

Herkunft:

seit 1583[5] bezeugte Entlehnung aus dem altgriechischen ἀξίωμα (axiōma☆) → grc

Beispiele:

[1]

Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „aksjomat“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aksjoma“
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „aksjoma“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 19.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 12.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „axyoma“, Seite 35.
[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), „aksyjoma“ Seite 96.

Quellen:

  1. Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aksjoma“
  2. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 19.
  3. Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „axyoma“, Seite 35.
  4. Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 12.
  5. Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), „aksyjoma“ Seite 96.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.