akwedukt

akwedukt (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ akwedukt akwedukty
Genitiv akweduktu akweduktów
Dativ akweduktowi akweduktom
Akkusativ akwedukt akwedukty
Instrumental akweduktem akweduktami
Lokativ akwedukcie akweduktach
Vokativ akwedukcie akwedukty

Worttrennung:

a·k·we·dukt, Plural: a·k·we·duk·ty

Aussprache:

IPA: [aˈkfɛdukt], Plural: [akfɛˈduktɨ]
Hörbeispiele:  akwedukt (Info)

Bedeutungen:

[1] Architektur: Aquädukt

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen aquaeductus  la[1]

Oberbegriffe:

[1] wodociąg

Beispiele:

[1] „Weszli teraz w wązki wądół, zamknięty z boku jakby dwoma okopami, nad którymi przerzucał się w jednem miejscu akwedukt.[2]
[1] „Długie na dziesiątki kilometrów architektoniczne cuda, jakimi były rzymskie akwedukty, doprowadzały do pustynnienia rozległych terenów.“[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] budować akwedukt

Wortbildungen:

[1] akweduktowy

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „akwedukt
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akwedukt
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akwedukt
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 44.
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 35.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 17.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 189.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 27.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akwedukt
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akwedukt“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 21.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 12.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „akwedukt, Seite 10.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akwedukt

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 35.
  2. Henryk Sienkiewicz: Quo vadis. Tom I, Gebethner i Wolff, Warszawa 1896 (Wikisource), Seite 269.
  3. Marta Landau: Plaga Rzymu. In: Wprost. Nummer 13, 2. April 2006, ISSN 0209-1747 (URL, abgerufen am 6. Juni 2017).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.