aquator
aquātor (Latein)
    
    Substantiv, m
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | aquātor | aquātōrēs | 
| Genitiv | aquātōris | aquātōrum | 
| Dativ | aquātōrī | aquātōribus | 
| Akkusativ | aquātōrem | aquātōrēs | 
| Vokativ | aquātor | aquātōrēs | 
| Ablativ | aquātōre | aquātōribus | 
Worttrennung:
- a·qua·tor, Plural: a·qua·to·res
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „haec consiliantibus eis nuntiantur aquatores ab equitatu premi nostro.“[3]
- [1] „Quorum omnis postea multitudo aquatorum unum in locum conveniebat.“[4]
- [1] „et eo tempore circiter XL equites ad aquatores nostros excucurrerunt, nonnullos interfecerunt, item alios viuos abduxerunt, e quibus capti sunt equites VIII.“[5]
- [1] „Aufidus amnis utrisque castris adfluens aditum aquatoribus ex sua cuiusque opportunitate haud sine certamine dabat;“[6]
Übersetzungen
    
 [*] Übersetzungen umgeleitet
| Für [1] siehe Übersetzungen zu Wasserholer m | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aquator“ (Zeno.org)
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 43
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aquator“ (Zeno.org)
- Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 43
- Gaius Iulius Caesar, Bellum civile, 1, 73, 2
- Aulus Hirtius, Bellum Gallicum, 8, 41, 1
- Pseudo-Caesar, Bellum Hispaniense, 21, 2
- Titus Livius, Ab urbe condita, 22, 44, 2
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.