aulla
aulla (Latein)
    
    Substantiv, f
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | aulla | aullae | 
| Genitiv | aullae | aullārum | 
| Dativ | aullae | aullīs | 
| Akkusativ | aullam | aullās | 
| Vokativ | aulla | aullae | 
| Ablativ | aullā | aullīs | 
Nebenformen:
Worttrennung:
- aul·la, Genitiv: aul·lae
Bedeutungen:
- [1] altlateinisch: Topf
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „aula“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „olla“ Seite 1371.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „1. aula“ Spalte 1453–1454.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.