czek

czek (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ czek czeki
Genitiv czeku czeków
Dativ czekowi czekom
Akkusativ czek czeki
Instrumental czekiem czekami
Lokativ czeku czekach
Vokativ czeku czeki

Worttrennung:

czek, Plural: cze·ki

Aussprache:

IPA: [t͡ʃɛk], Plural: [ˈt͡ʃɛci]
Hörbeispiele:  czek (Info), Plural: —
Reime: -ɛk

Bedeutungen:

[1] Bankwesen: Scheck, Check

Herkunft:

Entlehnung aus dem englischen check → en/cheque → en[1]

Oberbegriffe:

[1] papier wartościowy, dokument

Unterbegriffe:

[1] czek bez pokrycia, czek imienny, czek kasowy/czek gotówkowy, czek przelewowy, euroczek

Beispiele:

[1] Zapłaciła rachunek czekiem.
Sie bezahlte die Rechnung mit einem Scheck.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] wystawić czek, zrealizować czek

Wortbildungen:

[1] czekowy

Übersetzungen
 [1] Bankwesen: Scheck, Check
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „czek“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „czek“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „czek“
[1] Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „czek“
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czek“
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „czek“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „czek“

Quellen:

  1. Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „czek“

Ähnliche Wörter (Polnisch):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: Czech
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.