dēlameita
dēlameita (Lettisch)
    
    Substantiv, f
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | dēlameita | dēlameitas | 
| Genitiv | dēlameitas | dēlameitu | 
| Dativ | dēlameitai | dēlameitām | 
| Akkusativ | dēlameitu | dēlameitas | 
| Instrumental | dēlameitu | dēlameitām | 
| Lokativ | dēlameitā | dēlameitās | 
| Vokativ | dēlameita | dēlameitas | 
Worttrennung:
- dē·la·mei·ta, Plural: dē·la·mei·tas
Aussprache:
- IPA: [ˈdæːlamɛjta]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Enkelin, Enkeltochter
Männliche Wortformen:
- [1] dēladēls
Verkleinerungsformen:
- [1] dēlameitiņa
Oberbegriffe:
- [1] mazmeita, mazbērns
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Berthold Forssman: Wörterbuch Lettisch-Deutsch Deutsch-Lettisch. 3. Auflage. Hempen, Bremen 2014, ISBN 978-3-934106-58-1, Seite 47
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.