dziedziniec

dziedziniec (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ dziedziniec dziedzińce
Genitiv dziedzińca dziedzińców
Dativ dziedzińcowi dziedzińcom
Akkusativ dziedziniec dziedzińce
Instrumental dziedzińcem dziedzińcami
Lokativ dziedzińcu dziedzińcach
Vokativ dziedzińcu dziedzińce

Worttrennung:

dzie·dzi·niec, Plural: dzie·dziń·ce

Aussprache:

IPA: [d͡ʑɛˈd͡ʑiɲɛt͡s]
Hörbeispiele:  dziedziniec (Info)

Bedeutungen:

[1] Architektur: umgrenzter Platz an einem Gebäude; Hof

Sinnverwandte Wörter:

[1] podwórze, podwórzec, zagroda

Oberbegriffe:

[1] plac

Unterbegriffe:

[1] atrium, dziedziniec wewnętrzny, patio, perystyl, spacerniak, wirydarz

Beispiele:

[1] „Właśnie dwókonną bryką wjechał młody panek / I obiegłszy dziedziniec zawrócił przed ganek, / Wysiadł s powozu; konie porzucone same, / Szczypać trawę ciągnęły powoli pod bramę.“[1]

Übersetzungen
 [1] Architektur: umgrenzter Platz an einem Gebäude; Hof
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „dziedziniec“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „dziedziniec“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „dziedziniec“
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „dziedziniec“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „dziedziniec“

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.