fajerant
fajerant (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | fajerant | fajeranty |
Genitiv | fajerantu | fajerantów |
Dativ | fajerantowi | fajerantom |
Akkusativ | fajerant | fajeranty |
Instrumental | fajerantem | fajerantami |
Lokativ | fajerancie | fajerantach |
Vokativ | fajerancie | fajeranty |
Nebenformen:
Worttrennung:
- fa·je·rant, Plural: fa·je·ran·ty
Aussprache:
- IPA: [faˈjɛrant], Plural: [fajɛˈrantɨ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] umgangssprachlich, meist Handwerk, Bau, Fabrik: Ende eines Arbeitstages; Feierabend, Arbeitsende
- [2] umgangssprachlich, meist Handwerk, Bau, Fabrik: Arbeitspause, Pause
Herkunft:
- Entlehnung aus dem deutschen Feierabend[1]
Synonyme:
- [2] odpoczynek, przerwa
Oberbegriffe:
- [1] koniec
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] ogłaszać fajerant
Wortbildungen:
- [1] fajerantowy
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „fajerant“
- [1, 2] Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „fajerant“
- [1, 2] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 58.
- [1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „fajerant“
- [1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „fajerant“
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 711.
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „fajerant“
Quellen:
- Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, Seite 58.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.