imieniny
imieniny (Polnisch)
    
    Substantiv, Nichtpersonalmaskulinum
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | — | imieniny | 
| Genitiv | — | imienin | 
| Dativ | — | imieninom | 
| Akkusativ | — | imieniny | 
| Instrumental | — | imieninami | 
| Lokativ | — | imieninach | 
| Vokativ | — | imieniny | 
Worttrennung:
- kein Singular, Plural: i·mie·ni·ny
Aussprache:
- IPA: [imʲɛˈɲinɨ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Religion: Namenstag
- [2] Fest, das an [1] gefeiert wird; Namenstagsfeier
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv imię → pl[1]
Oberbegriffe:
- [1] święto, dzień
- [2] przyjęcie
Beispiele:
- [1] Dzisiaj są imieniny Feliksa i Joanny.
- Heute ist der Namenstag von Felix und Johanna.
 
- [1] Z okazji imienin życzymy ci wszystkiego najlepszego.
- Zum Namenstag wünschen wir die alles Gute.
 
- [1] W tym roku na imieniny dostałam rower od dziadków.
- Dieses Jahr habe ich zum Namenstag ein Fahrrad von meinen Großeltern bekommen.
 
- [1] Sąsiad przyszedł do mnie w imieniny z kwiatami.
- Unser Nachbar ist mit Blumen zu mir zum Namenstag gekommen.
 
- [2] Wczoraj byliśmy na imieninach szwagra.
- Gestern waren wir auf der Namenstagsfeier meines Schwagers.
 
- [2] Jesteśmy zaproszeni na imieniny mojego kolegi.
- Wir sind zur Namenstagsfeier meines Kollegen eingeladen.
 
Redewendungen:
- [2] imieniny na słodko
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] obchodzić imieniny
- [2] być u kogoś na imieninach, urządzić huczne imieniny, zaprosić kogoś na imieniny
Wortbildungen:
- [1, 2] imieninowy
Übersetzungen
    
 [2] 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „imieniny“
- [1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „imieniny“
- [1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „imieniny“
- [1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „imieniny“
- [1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „imieniny“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „imieniny“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „imię“ Seite 198.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.